Historyk, księgarz, wybitny kolekcjoner, archeolog i antykwariusz polski, autor przewodników po Krakowie. Są to prawie wszystkie epitety, jakimi możemy określić tego wybitnego człowieka mieszkającego niegdyś w Kętach.
Był samoukiem; jako antykwariusz gromadził w swej księgarni rzadkie druki polskie, wskutek czego uczeni – Jerzy Samuel Bandtkie czy Jan Paweł Woronicz, zachęcili go do badania zabytków krakowskich, zwyczajów ludowych. Owocem długoletniej skrzętnej pracy są liczne, często ilustrowane dzieła, z których najważniejsze to:
„Historyczny opis miasta Krakowa i jego okolic” (1822, następne wyd. pt. „Kraków i okolice jego” w latach 1830, 1836, 1844),
„Starożytności historyczne polskie...” (1845),
„Ojczyste spominki... dyjaryjusze, relacje, pamiętniki i t. d....” (1845),
„Dawne zabytki miasta Krakowa” (1850),
„Starożytnicze wiadomości o Krakowie, zbiór pism i pamiętników...” (1852).
„Skarbniczka naszej archeologii...” (Lipsk 1854, z 39 wizerunkami baszt i bram krakowskich),
„O ikonografii polskiej”,
„Listy króla Władysława IV”,
„Krótkie przypowieści dawnych Polaków”.
W 1824 roku Ambroży Grabowski w trakcie swoich badań ustalił imię autora ołtarza Mariackiego, które z wiekami zostało zapomniane.
Był także członkiem towarzystwa naukowego Krakowa, członek honorowy towarzystwa zachęty sztuk pięknych w królestwie Polskim, oraz komisji archeologicznej wileńskiej.
Był samoukiem; jako antykwariusz gromadził w swej księgarni rzadkie druki polskie, wskutek czego uczeni – Jerzy Samuel Bandtkie czy Jan Paweł Woronicz, zachęcili go do badania zabytków krakowskich, zwyczajów ludowych. Owocem długoletniej skrzętnej pracy są liczne, często ilustrowane dzieła, z których najważniejsze to:
„Historyczny opis miasta Krakowa i jego okolic” (1822, następne wyd. pt. „Kraków i okolice jego” w latach 1830, 1836, 1844),
„Starożytności historyczne polskie...” (1845),
„Ojczyste spominki... dyjaryjusze, relacje, pamiętniki i t. d....” (1845),
„Dawne zabytki miasta Krakowa” (1850),
„Starożytnicze wiadomości o Krakowie, zbiór pism i pamiętników...” (1852).
„Skarbniczka naszej archeologii...” (Lipsk 1854, z 39 wizerunkami baszt i bram krakowskich),
„O ikonografii polskiej”,
„Listy króla Władysława IV”,
„Krótkie przypowieści dawnych Polaków”.
W 1824 roku Ambroży Grabowski w trakcie swoich badań ustalił imię autora ołtarza Mariackiego, które z wiekami zostało zapomniane.
Był także członkiem towarzystwa naukowego Krakowa, członek honorowy towarzystwa zachęty sztuk pięknych w królestwie Polskim, oraz komisji archeologicznej wileńskiej.
